Maszynopis

Oczywiście, że zasadzanie się w pojedynkę na tak strzeżony statek byłoby co najmniej głupstwem. Właśnie dlatego to zrobiła. Będąc zatopiona w swym marzeniu nie zważała na ryzyko, a jedyne co musiała zrobić, to pomóc jej pirackim braciom uciec z ich cel... Niektórzy zostali, a dla niektórych ląd oferował więcej mądrości od morza.Wzruszyła na to ramionami i pozwoliła im iść w swoją stronę. Tak długo, jak miała na tyle ludzi, żeby wyruszyć było dobrze. Specjalnie przeciągała tę chwilę. Jeszcze troszkę... Sekunda... O! Zobaczyła jego blond czuprynę w momencie, kiedy czas był już pewien, że już nie może mu bardziej zajść za skórę. Mężczyzna był w tym momencie mieszanką wściekłości, zdziwienia i... Zachwytu. Desperacko biegnąc po pomoście za statkiem starał się uchwycić jej twarz. Czy to naprawdę ona? W odpowiedzi uniosła w górę jego własny kapelusz, który do tej pory spoczywał na sterze i pomachała nim z dumą w jego stronę wytykając mu jednocześnie język. Nie potrafił powstrzymać uśm